اكثر اهالی شهرستان گرمی و بخش حومه از نظر اقتصادی در ته فقرند. دیگه از اونها پایین تر كسی نیست. اینكه فریاد شان را كسی نمی شنود ، به این دلیل نیست كه فریاد نمی كشند ، كسی فریادشان را نمی شنود.
ملاك من برای این حرف تعداد خانوارهای كوچ كرده، انبوه كارگران این منطقه در شهرستان های دیگر ، و ... و دلایل دیگری است كه خواهم نوشت.
وضعیت رفاهی و آسایش ملت از وضعیت ظاهری و نمودهای اجتماعی قابل ارزیابی است.
وقتی در یك منطقه صف نانوایی ها هنوز به اندازه صف های اجناس كوپنی دوران سازندگی طویل است. این امر نشان می دهد كه مردم از نظر اقتصاد در كجای خط فقر قرار دارند. وقتی بخواهی شغل و در آمد را در این منطقه بشماری ، به ده تا هم نمی رسد. كارمند، بازاری ، كشاورز بخت برگشته.
یادم هست روزگاری نه چندان دور در گرمی شایع شده بود. كه گرمی از لیست مناطق محروم خارج شد. آنوقت ها من هر چه گشتم نتوانستم سوراخی را كه این محرومیت از ان فرار كرده بود بیابم . چند وقت است كه صبح ها افراد را می بینم كه برای رفتن به سر كار (كارگری ) جلوی مسجد جامع - وسط شهر جمع می شوند. تعدادشان زیاد شده اند. بیشتر شا ن پیرمرد هایی اند كه ...
این حرف باعث نشود عده ای از مسئولین متعهد حضور افراد در ساعات اول روز در جلوی مسجد جامع را قدغن كنند!!!
***
مسئله ی منطقه آزاد تجاری و البته ساده تر بگویم آزاد شدن تجارت یا روان شدن تردد باعث رونق كسب مردم و ایجاد اشتغال و كسب در امد می شود.این در آمد زایی می تواند از بركات این طرح باشد كه به داد مردم می رسد.
500 كیلومتر از شهرستان مغان(خیلی ها لابد این واژه را مربوط به پارس آباد می دانند. نماینده محترم هم به منظور حفظ احترام این خیلی ها گفته اند طرحی را دارند ارایه می كنند كه واژه ی مغان به همه مناطق اطلاق شود.- خیالتان را حت).
چند وقت پیش عكس های خوشكلی از نماینده مان آقای موسوی، جناب آقای عاملی و برخی دیگر از جمله همین فرماندار محترم در همه جای خیابان های اصلی شهر نصب كردند و الان هم آویزان است. من می خواهم به خاطر این ژست های زیبایی كه این بزرگان در این پوستر ها گرفته اند ازشان تشكر كنم. وقعا عكس این بزرگان شهر را خیلی زیبا كرده.
ایجاد منطقه تجاری (اگر به مرحله ی عمل برسد) برای اهالی سودمند است.(اگر به مرحله عمل و بهره برداری برسد). 500 هكتار از زمین های شهرستان (البته مشخص نیست این 500 هكتار چه ناحیه ای از شهرستان گرمی را در بر می گیرد!) تسهیل و روان سازی تردد مرزنشینان و تجارت (چمدانی و غیره) در هر حال نقش به سزایی در وضعیت اقتصادی مردم خواهد داشت. پی گیری این طرح وظیفه همه بخصوص نماینده ی محترم جناب اقای موسوی است كه انشاءالله جدیت بیشتری به خرج دهند و كم كاری نكنند. البته اگر قرار باشد این كار به صورت فرمالیته روال اداری اش را طی كند ، مثل همین طرح راه ارتباطی شهرستان گرمی ، یا راه آهن اردبیل سالها بیش از بیست سال طول می كشد.لازم است كه نمایندگان استان این مساله را در اولویت وظایف شان قرار دهند و البته مردم را هم بی خبر نگذارند.یعنی حداقل بگویند كه در این مدتی كه اینجا به اصطلاح منطقه تجاری شده ، بعد از صادر كردن اعلامیه چه اقدامات دیگری در مراكز تصمیم گیری تهران , اعم از وزارت كشور و ورازت صنعت و معدن و مجلس درباره این طرح در حال انجا م است یا طرح مسكوت مانده است.
بهتر است نمایندگان محترم همه تلاششان را برای پیشبرد این طرح انجام دهند. با همه عقلایی كه می شناسند ، همفكری كنند . اگر هم در كارهای دیگر همفكری را نمی پسندند بهتر است در این مورد همفكری كنند.
چون دولت اصلاحات با صرفنصر كردن از نگاه سیاسی به منطقه و واقع بینی به وضعیت معیشتی مردم كار درستی انجام داده است كه اگر عزیزان دنباله كار را بگیرند قطعا به نتیجه می رسد.
لازم است دراینجا از نماینده ی پارس آباد و بیله سوار ، جناب آقای برومند نهایت تشكر و قدردانی و تشكر را دارم . ایشان كار شاقی را انجا م داده اند . مسئله ی طرح استان شدن پارس آباد را را هم پی گیری كنند . و با همكاری نمایندگان استان (حتی در صورت عدم همراهی شان ) این دنباله ی این طرح ها را بگیرند . انشاءالله كه به نتایجی قطعی خواهد رسید . اگر نه فواید جانبی بسیاری دارد كه فعلا جای بحث نیست.
مسئله معیشتی مردم از اهم مسایل است كه باید به آن توجه كرد. پیشرفت یا پسرفت یك منطقه به وجود معدن های طلا، نفت خیزی ، یا منابع خدادادی دیگر ربطی ندارد، اینها برخی از موهبت های الهی است كه در همه جا یافت نمی شود. مدیریت ( یعنی كاركردن سلول های خاكستری مغز ) و نه ژست مدیران لایق را گرفتن یكی از مهمترین راه های برون رفت از شرایط موجود است .
در تعجبم آیا نماینده ما اطلاعی از وضعیت ارتباطی ، اقتصادی موران و سایر مناطق ندارد یا اینكه منتظر است تا در دور بعدی نمایندگی شا ن به این مسایل رسیدگی كنند.
مسئله ی اول مسئله اشتغال و خالی شدن موران از سكنه است. كوچ هایی كه انتها ندارد همه به دنبال یافتن یك لقمه نان زندگی شان را می فروشند و مثل یك كولی آواره غربت می شوند .
مساله آب آشامیدنی یكی از معضلات موران است. فكر كنید هنوز كه هنوز است زنان و دختران (ناموسان این مملكت )اهالی كوردلر یا روستا های دیگر با الاغ از چشمه ها آب می اورند. این مایه ننگ مسئولان است.
این نوشته ادامه خواهد یافت.
بهتر است آقای موسوی به عنوان نماینده ی این منطقه این حرف ها و حرف ها و گرفتاری های دیگر ما را به اطلاع مسئولان رده بالای مملكت برساند .
كم كاری خبر نگاران یا كسانی هم كه ژست خبرنگاری می گیرند ، نیز در این میان مشهود است. یكی از همین عزیزان درباره ی گلایه ی یكی از شهروندان و موارد حواشی ان می گفت كه آنها گاهی وانمود می كنند كه فیلم می گیرند . قطعا دراین مورد هم كم كاری كرده اند و می كنند. وظیفه خبرنگار انعكاس حقایق است . اما وقتی یك خبر نگار ، خبر رسان دولت و حكومت می شود ، قطعا انتظار از او برای انعكاس درد و رنج اهالی یك منطقه نمی تواند انتظار نابجایی باشد.
این نوشته ها ادامه دارد.
ملاك من برای این حرف تعداد خانوارهای كوچ كرده، انبوه كارگران این منطقه در شهرستان های دیگر ، و ... و دلایل دیگری است كه خواهم نوشت.
وضعیت رفاهی و آسایش ملت از وضعیت ظاهری و نمودهای اجتماعی قابل ارزیابی است.
وقتی در یك منطقه صف نانوایی ها هنوز به اندازه صف های اجناس كوپنی دوران سازندگی طویل است. این امر نشان می دهد كه مردم از نظر اقتصاد در كجای خط فقر قرار دارند. وقتی بخواهی شغل و در آمد را در این منطقه بشماری ، به ده تا هم نمی رسد. كارمند، بازاری ، كشاورز بخت برگشته.
یادم هست روزگاری نه چندان دور در گرمی شایع شده بود. كه گرمی از لیست مناطق محروم خارج شد. آنوقت ها من هر چه گشتم نتوانستم سوراخی را كه این محرومیت از ان فرار كرده بود بیابم . چند وقت است كه صبح ها افراد را می بینم كه برای رفتن به سر كار (كارگری ) جلوی مسجد جامع - وسط شهر جمع می شوند. تعدادشان زیاد شده اند. بیشتر شا ن پیرمرد هایی اند كه ...
این حرف باعث نشود عده ای از مسئولین متعهد حضور افراد در ساعات اول روز در جلوی مسجد جامع را قدغن كنند!!!
***
مسئله ی منطقه آزاد تجاری و البته ساده تر بگویم آزاد شدن تجارت یا روان شدن تردد باعث رونق كسب مردم و ایجاد اشتغال و كسب در امد می شود.این در آمد زایی می تواند از بركات این طرح باشد كه به داد مردم می رسد.
500 كیلومتر از شهرستان مغان(خیلی ها لابد این واژه را مربوط به پارس آباد می دانند. نماینده محترم هم به منظور حفظ احترام این خیلی ها گفته اند طرحی را دارند ارایه می كنند كه واژه ی مغان به همه مناطق اطلاق شود.- خیالتان را حت).
چند وقت پیش عكس های خوشكلی از نماینده مان آقای موسوی، جناب آقای عاملی و برخی دیگر از جمله همین فرماندار محترم در همه جای خیابان های اصلی شهر نصب كردند و الان هم آویزان است. من می خواهم به خاطر این ژست های زیبایی كه این بزرگان در این پوستر ها گرفته اند ازشان تشكر كنم. وقعا عكس این بزرگان شهر را خیلی زیبا كرده.
ایجاد منطقه تجاری (اگر به مرحله ی عمل برسد) برای اهالی سودمند است.(اگر به مرحله عمل و بهره برداری برسد). 500 هكتار از زمین های شهرستان (البته مشخص نیست این 500 هكتار چه ناحیه ای از شهرستان گرمی را در بر می گیرد!) تسهیل و روان سازی تردد مرزنشینان و تجارت (چمدانی و غیره) در هر حال نقش به سزایی در وضعیت اقتصادی مردم خواهد داشت. پی گیری این طرح وظیفه همه بخصوص نماینده ی محترم جناب اقای موسوی است كه انشاءالله جدیت بیشتری به خرج دهند و كم كاری نكنند. البته اگر قرار باشد این كار به صورت فرمالیته روال اداری اش را طی كند ، مثل همین طرح راه ارتباطی شهرستان گرمی ، یا راه آهن اردبیل سالها بیش از بیست سال طول می كشد.لازم است كه نمایندگان استان این مساله را در اولویت وظایف شان قرار دهند و البته مردم را هم بی خبر نگذارند.یعنی حداقل بگویند كه در این مدتی كه اینجا به اصطلاح منطقه تجاری شده ، بعد از صادر كردن اعلامیه چه اقدامات دیگری در مراكز تصمیم گیری تهران , اعم از وزارت كشور و ورازت صنعت و معدن و مجلس درباره این طرح در حال انجا م است یا طرح مسكوت مانده است.
بهتر است نمایندگان محترم همه تلاششان را برای پیشبرد این طرح انجام دهند. با همه عقلایی كه می شناسند ، همفكری كنند . اگر هم در كارهای دیگر همفكری را نمی پسندند بهتر است در این مورد همفكری كنند.
چون دولت اصلاحات با صرفنصر كردن از نگاه سیاسی به منطقه و واقع بینی به وضعیت معیشتی مردم كار درستی انجام داده است كه اگر عزیزان دنباله كار را بگیرند قطعا به نتیجه می رسد.
لازم است دراینجا از نماینده ی پارس آباد و بیله سوار ، جناب آقای برومند نهایت تشكر و قدردانی و تشكر را دارم . ایشان كار شاقی را انجا م داده اند . مسئله ی طرح استان شدن پارس آباد را را هم پی گیری كنند . و با همكاری نمایندگان استان (حتی در صورت عدم همراهی شان ) این دنباله ی این طرح ها را بگیرند . انشاءالله كه به نتایجی قطعی خواهد رسید . اگر نه فواید جانبی بسیاری دارد كه فعلا جای بحث نیست.
مسئله معیشتی مردم از اهم مسایل است كه باید به آن توجه كرد. پیشرفت یا پسرفت یك منطقه به وجود معدن های طلا، نفت خیزی ، یا منابع خدادادی دیگر ربطی ندارد، اینها برخی از موهبت های الهی است كه در همه جا یافت نمی شود. مدیریت ( یعنی كاركردن سلول های خاكستری مغز ) و نه ژست مدیران لایق را گرفتن یكی از مهمترین راه های برون رفت از شرایط موجود است .
در تعجبم آیا نماینده ما اطلاعی از وضعیت ارتباطی ، اقتصادی موران و سایر مناطق ندارد یا اینكه منتظر است تا در دور بعدی نمایندگی شا ن به این مسایل رسیدگی كنند.
مسئله ی اول مسئله اشتغال و خالی شدن موران از سكنه است. كوچ هایی كه انتها ندارد همه به دنبال یافتن یك لقمه نان زندگی شان را می فروشند و مثل یك كولی آواره غربت می شوند .
مساله آب آشامیدنی یكی از معضلات موران است. فكر كنید هنوز كه هنوز است زنان و دختران (ناموسان این مملكت )اهالی كوردلر یا روستا های دیگر با الاغ از چشمه ها آب می اورند. این مایه ننگ مسئولان است.
این نوشته ادامه خواهد یافت.
بهتر است آقای موسوی به عنوان نماینده ی این منطقه این حرف ها و حرف ها و گرفتاری های دیگر ما را به اطلاع مسئولان رده بالای مملكت برساند .
كم كاری خبر نگاران یا كسانی هم كه ژست خبرنگاری می گیرند ، نیز در این میان مشهود است. یكی از همین عزیزان درباره ی گلایه ی یكی از شهروندان و موارد حواشی ان می گفت كه آنها گاهی وانمود می كنند كه فیلم می گیرند . قطعا دراین مورد هم كم كاری كرده اند و می كنند. وظیفه خبرنگار انعكاس حقایق است . اما وقتی یك خبر نگار ، خبر رسان دولت و حكومت می شود ، قطعا انتظار از او برای انعكاس درد و رنج اهالی یك منطقه نمی تواند انتظار نابجایی باشد.
این نوشته ها ادامه دارد.