یَا أَیُّهَا النَّبِیُّ قُل لِّأَزْوَاجِكَ وَبَنَاتِكَ وَنِسَاءِ الْمُؤْمِنِینَ یُدْنِینَ عَلَیْهِنَّ مِن جَلَابِیبِهِنَّ ذَٰلِكَ أَدْنَىٰ أَن یُعْرَ‌فْنَ فَلَا یُؤْذَیْنَ وَكَانَ اللَّـهُ غَفُورً‌ا رَّ‌حِیمًا ﴿الأحزاب: ٥٩﴾
اى پیامبر، به زنان و دخترانت و به زنان مؤمنان بگو: «پوششهاى خود را بر خود فروتر گیرند. این براى آنكه شناخته شوند و مورد آزار قرار نگیرند [به احتیاط] نزدیكتر است، و خدا آمرزنده مهربان است.
وَقُل لِّلْمُؤْمِنَاتِ یَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَارِ‌هِنَّ وَیَحْفَظْنَ فُرُ‌وجَهُنَّ وَلَا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَلْیَضْرِ‌بْنَ بِخُمُرِ‌هِنَّ عَلَىٰ جُیُوبِهِنَّ وَلَا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلَّا لِبُعُولَتِهِنَّ أَوْ آبَائِهِنَّ أَوْ آبَاءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ أَبْنَائِهِنَّ أَوْ أَبْنَاءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِی إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِی أَخَوَاتِهِنَّ أَوْ نِسَائِهِنَّ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَیْمَانُهُنَّ أَوِ التَّابِعِینَ غَیْرِ أُولِی الْإِرْ‌بَةِ مِنَ الرِّ‌جَالِ أَوِ الطِّفْلِ الَّذِینَ لَمْ یَظْهَرُ‌وا عَلَىٰ عَوْرَ‌اتِ النِّسَاءِ وَلَا یَضْرِ‌بْنَ بِأَرْ‌جُلِهِنَّ لِیُعْلَمَ مَا یُخْفِینَ مِن زِینَتِهِنَّ وَتُوبُوا إِلَى اللَّـهِ جَمِیعًا أَیُّهَ الْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ ﴿النور: ٣١﴾
و به زنان با ایمان بگو: «دیدگان خود را [از هر نامحرمى] فرو بندند و پاكدامنى ورزند و زیورهاى خود را آشكار نگردانند مگر آنچه كه طبعاً از آن پیداست. و باید روسرى خود را بر گردن خویش [فرو ]اندازند، و زیورهایشان را جز براى شوهرانشان یا پدرانشان یا پدران شوهرانشان یا پسرانشان یا پسران شوهرانشان یا برادرانشان یا پسران برادرانشان یا پسران خواهرانشان یا زنان [همكیش] خود یا كنیزانشان یا خدمتكاران مرد كه [از زن] بى‌نیازند یا كودكانى كه بر عورتهاى زنان وقوف حاصل نكرده‌اند، آشكار نكنند؛ و پاهاى خود را [به گونه‌اى به زمین] نكوبند تا آنچه از زینتشان نهفته مى‌دارند معلوم گردد. اى مؤمنان، همگى [از مرد و زن] به درگاه خدا توبه كنید، امید كه رستگار شوید. (۳۱)
پیدایش حجاب به آغاز شكل گیری اندیشه در انسان بر می گردد.انسان های اولیه برای پوشاندن عورت خود از همدیگر از برگ ها ی درختان استفاده می كردند.بعدها لباس وسیله ای برای حفاظت آدم در برابر سرما و نیز زینت او به حساب آمد. غرب و كشورهای صنعتی در برخی از زمینه ها از جمله صنعت و البته برخی از جنبه های علوم انسانی رشد خوبی داشته اند . اما رشد شان از نظر برخی از جنبه های فرهنگی از جمله حجاب و عفاف منفی بوده است. سیر تكامل فرهنگ در برخی از زمینه ها از جمله حجاب به صورت دورانی بوده ، یعنی انسان با غفلت از اندیشه های انسانی به بی حجابی و عریان گرایی روی آورده است.
در این میان وضعیت فرهنگ حجاب در كشور اسلامی ما وخیم است. روند فعلی حجاب ناشی از بخشنامه ای كردن آن و نیز تبلیغ نادرست حجاب است. تبلیغ رنگ های سیاه و سفید نتیجه اش همین بی حجابی است كه در خیابانها می بینید.
این ضرب المثل را شنیده اید" موسلمانین ایكینجی آغلی." نه قدر باشیمیز داشا دیمه ییب ،بیزیم ایكینجی آغلیمیز اولا بیلمز.
حجاب نشاندهنده باور و اندیشه ی درونی انسان است.اگر پسر و دختران جوان ما حجاب شان ، حجاب نبوده ، و صورتی از فرهنگ غرب است. باید اندیشه آنها را بارور ساخت. اندیشه مختص به یك كلمه یا یك مبحث نیست . اندیشه افكار و باورهای ما را نشان می دهد. ما در مورد مسایل طوری می اندیشیم كه مخالف عرف خودی مان نباشد.
اگر بخشی از جامعه یك فرهنگ و منش و بخشی دیگر منشی دیگر را تبلیغ كند ، نتیجه اش سردرگمی نسل میانی و رواج هر چیزی غیر از این دو اندیشه می شود.
باور ها به یك كلمه یا سطر محدود نیستند.
اگر جوان باور و اعتماد خود را به ما از دست بدهد، نتیجه اش همان می شود كه خودش را عقل كل بداند. یعنی سخن من حقیر را با آنكه می داند راست می گویم ، بنا بر اندیشه غلط و مصحلت گرایی كه تحویلش داده ام ، قبول نخواهد كرد.
آگاه باشیم ، فرهنگ ما نتیجه افكار و اعمال ما را نشان می دهد.
در این میان وضعیت فرهنگ حجاب در كشور اسلامی ما وخیم است. روند فعلی حجاب ناشی از بخشنامه ای كردن آن و نیز تبلیغ نادرست حجاب است. تبلیغ رنگ های سیاه و سفید نتیجه اش همین بی حجابی است كه در خیابانها می بینید.
این ضرب المثل را شنیده اید" موسلمانین ایكینجی آغلی." نه قدر باشیمیز داشا دیمه ییب ،بیزیم ایكینجی آغلیمیز اولا بیلمز.
حجاب نشاندهنده باور و اندیشه ی درونی انسان است.اگر پسر و دختران جوان ما حجاب شان ، حجاب نبوده ، و صورتی از فرهنگ غرب است. باید اندیشه آنها را بارور ساخت. اندیشه مختص به یك كلمه یا یك مبحث نیست . اندیشه افكار و باورهای ما را نشان می دهد. ما در مورد مسایل طوری می اندیشیم كه مخالف عرف خودی مان نباشد.
اگر بخشی از جامعه یك فرهنگ و منش و بخشی دیگر منشی دیگر را تبلیغ كند ، نتیجه اش سردرگمی نسل میانی و رواج هر چیزی غیر از این دو اندیشه می شود.
باور ها به یك كلمه یا سطر محدود نیستند.
اگر جوان باور و اعتماد خود را به ما از دست بدهد، نتیجه اش همان می شود كه خودش را عقل كل بداند. یعنی سخن من حقیر را با آنكه می داند راست می گویم ، بنا بر اندیشه غلط و مصحلت گرایی كه تحویلش داده ام ، قبول نخواهد كرد.
آگاه باشیم ، فرهنگ ما نتیجه افكار و اعمال ما را نشان می دهد.