انقلاب زایده ی بیداری انسان ها در برابر ظلم و ستم ، تجاوز، قتل و غارت ،و پایمال شدن حقی است كه بی ارزش شمرده می شود.
اگر انقلابی به ثمر بنشیند ، اثرات این آرمان خواهی و حقیقت طلبی و عدالت خواهی در یك بعد ، نوشتن كلمات و جملات  قانون اساسی ، نمود پیدا می كند.
اجرای قانون مستلزم برخورد با ایادی برجای مانده از دوره استبدادی رژیم شاه مخلوع و نیز زیاده خواهان فعلی است.
انگ زدن به مدافعان برحق قانون با عناوینی چون ضد اسلام ، ضد انقلاب ، ضد ولایت فقیه و عناوین دیگر و  هیاهو سازی  برای كتمان و به فراموشی سپردن حقوق  انسانی و جلوگیری از اجرای اصول صریح قانون اساسی یكی از حربه هایی است كه ممكن است برخی ها  با هر نیتی (نیات ضد انقلابی ) به آن دست بزنند و البته اگر خدای نكرده هشیاری و درایت و عكس العمل بخش های مدافع قانون و اصول آن نباشد ، مطمئنا این گروه به خواسته خود می رسند.
برخی ها وقتی كه از قانون حرف می زنیم ، قل قلك شان می آید.
برخی ها اخم می كنند...
برخی ها  تفسیر می كنند به ناحق.
 اما اجرای قانون و درخواست اجرای آن نیازی به به به و چه چه و تفسیر اشخاص ندارد. اجرای قانون یك وظیفه است برای همه كسانی كه دم از انقلاب و اسلام می زنند.
قانون  مدافع حق همه است. فصل الخطاب همه در یك جمهوری اسلامی ایران   باید قانون باشد، ولا غیر.
بی قانونی یعنی هر ج و مرج. یعنی بازگشت به دوران قلدر محوری.به دوران ظلم و ستم.
اگر ما خودمان را مدافع خون شهیدان می دانیم ، اگر هشت سال دوران جنگ تحمیلی  و تحریم های ضالمانه  و هزاران  را تحمل می كنیم ، باید این  فداركاری ها در احیای حق مظلوم و اجرای كامل قانون اساسی معنی دهد.
كیست كه بگوید قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران  را اجرا نمی كند؟؟
خدای نكرده اگر كسی  باشد ، كه مغرض و دشمن انقلاب همیشه هست و در مقابل اجرای قانون می ایستد ، مطمئنا دراین مملكت اسلامی با این همه شهید و جانباز و این همه فداركاری های مردم در به ثمر نشستن این انقلاب و ثبت نظام جمهوری اسلامی ایران جایی نخواهد داشت.