اگر به تاریخ گذشته موران در زمان شاهنشان ملعون واقع بینانه نگاه کنیم ، متوجه می شویم که موران در آن زمان چه کمبودهایی داشته است و اگر وضعیت امروزی موران را بخواهیم با معیار ها و استاندارد های امروزی مقایسه کنیم متوجه عمق عقب ماندگی موران می شویم:
موران در آن سالها :
- اربابانی داشته که رابطه ارباب رعیتی را فراتر از قانون می دانسته اند،ارباب ها مردم را به بیگاری مجبور می کردند ، هر مجلسی که ارباب ها وارد می شدند همه از جمله قاضی های دادگاه به احترامشان بلند می شدندو فرمایشات شان را عملی می کردند.
- وضعیت معیشتی مردم در آن زمان چندان رضایتبخش نبوده است ، هر چند مقایسه سطح رفاه زندگی آن زمان با سطح زندگی زمان فعلی به دلیل پیشرفت های صورت گرفته در زمنیه های بهداشت ، ارتباطات و افزایش سطح رفاه اشتباه است . اما مقایسه سطح زندگی در آنزمان با واقعیت های لول زندگی در آنزمان قابل مقایسه است. آیا مردمی که در این ناحیه زندگی می کردند سطح زدگیشان با مردمی با این موقعیت در شهرهایی غیر حاشیه نشین قابل مقایسه بوده است ؟
- مردمان آنزمان مجبور بودند برای امرار معاش و کسب حداقل های زندگی خانواده شان را رها کرده و به فهلگی و کارگری در شهرهای شمالی روی بیاورند.
الان هم جوانان هر خانواده ای که در آمد متوسطی داشته باشد و پارتی نداشته باشند باید برای امرار معاش به شغل کثیف پست فهلگی روی بیاورند. آنزمان هم کارگری را کاری شرافتمندانه می دانستند که بهتر از دزدی و کارهای خلاف می دانستند ، اما کسی کاری برای رفع این محرومیت نمی کرد ، این زمان همه بیشتر مردم کارگری را شغل آبروداری می دانند. اما تلاش های صورت گرفته !!!! تاثیر چندانی در وضع مردم ایجاد نکرده است به گونه ای که این با ر نه جوانان که مردم با خانواده هایشان از منطقه خارج می شوندو کوچ می کنند و هیچ وقت مگر برای دید و بازدید های عید بر نمی گردند. بیشتر مناطق خالی از سکنه شده است.
- راههای ارتباطی موران اینگونه نبود ، امروز به حمد الله وضع بهتر شده است اما این تغییر تکنولوژی نباید باعث شود که راههای ارتباطی آنزمان با این زمان مقایسه شود. به جای ان می توان میزان وسایل نقلیه را با راههای شوسه موجود در آنزمان و نسبت ماشین ها و راههای ایجاد شده و آسفالت شده در این زمان معاصر مقایسه کرد که کمبودها در زمان فعلی در مقایسه با آن نسبت بیشتر و پر رنگ تر است .
- آن زمان بیشتر روستاهای ما آب کافی برای آشامیدن نداشتند ، بعضی از خانواده ها آب های شربشان را با الاغ از چشمه ها می اوردند.
الان از چشمه ها به روستا ها لوله کشی کرده اند ولی متاسفانه آب چشمه ها در 5 ماه گرم سال خشک می شود و یا آنقدر ها نیست که مایحتاج آب شرب یعنی فقط آشامیدن مردم را تامین کند.الان ناموسان این مملکت جلوی چشم همه آب هایشان را با الاغ می آورند.
- بحمدلله از لحاظ تلفن و موبایل و اینترنت در وضعیت خوبی قرار داریم و این امر با زمان شاهنشاهی قابل مقایسه نیست : چون این وسایل هنوز اختراع نشده بودند.
- آنزمان فقط ارباب ها تریاک می کشیدند ولی حالا از لحاظ معتاد و تزریقی کم کم به مقام های اول کشوری دست می یابیم ، چون شغل و منبع درآمدی برای آن مردم تعریف نشده است و جوانان ما برای جبران خود خوری های ناشی از بی هویتی به مواد مخدر روی می اورند. .
*
در این سالها نماینده های این مناطق که باید فریاد عدالتخواهی مردم را به کوش مردم می رساندند، آدم های کوتوله ای بوده اند که یک نکته را نفهمیده اندکه پیشرفت و آبادانی یک ناحیه در سایه آب نیست ، خیلی وقت است گذشته آنزمانی که می گفتند آب مایه آبادانی است ، امروزه و البته دیزور هم بودجه و پول مایه آبادانی بود ولی افسوس که نمایندگان ما در حد افراد عامی کوچه و خیابان بوده اند و عملکرد شعار هایشان قانع کننده افراد کوچه وخیابان بوده است.
مثلا همین موسوی اصل یا تیموری اصل ، فکر می کنید نتیجه ی این هشت سال نمایندگی اش چه بوده است ؟
در دوره گذشته که می گفت بیمارستان ولایت فقیه و مقام دولتی را برای گشت و گذار ایشان آورده اند.
حتما این دفعه هم خواهد گفت که با بشار اسد ملاقات کرده است ؟؟
موران در آن سالها :
- اربابانی داشته که رابطه ارباب رعیتی را فراتر از قانون می دانسته اند،ارباب ها مردم را به بیگاری مجبور می کردند ، هر مجلسی که ارباب ها وارد می شدند همه از جمله قاضی های دادگاه به احترامشان بلند می شدندو فرمایشات شان را عملی می کردند.
- وضعیت معیشتی مردم در آن زمان چندان رضایتبخش نبوده است ، هر چند مقایسه سطح رفاه زندگی آن زمان با سطح زندگی زمان فعلی به دلیل پیشرفت های صورت گرفته در زمنیه های بهداشت ، ارتباطات و افزایش سطح رفاه اشتباه است . اما مقایسه سطح زندگی در آنزمان با واقعیت های لول زندگی در آنزمان قابل مقایسه است. آیا مردمی که در این ناحیه زندگی می کردند سطح زدگیشان با مردمی با این موقعیت در شهرهایی غیر حاشیه نشین قابل مقایسه بوده است ؟
- مردمان آنزمان مجبور بودند برای امرار معاش و کسب حداقل های زندگی خانواده شان را رها کرده و به فهلگی و کارگری در شهرهای شمالی روی بیاورند.
الان هم جوانان هر خانواده ای که در آمد متوسطی داشته باشد و پارتی نداشته باشند باید برای امرار معاش به شغل کثیف پست فهلگی روی بیاورند. آنزمان هم کارگری را کاری شرافتمندانه می دانستند که بهتر از دزدی و کارهای خلاف می دانستند ، اما کسی کاری برای رفع این محرومیت نمی کرد ، این زمان همه بیشتر مردم کارگری را شغل آبروداری می دانند. اما تلاش های صورت گرفته !!!! تاثیر چندانی در وضع مردم ایجاد نکرده است به گونه ای که این با ر نه جوانان که مردم با خانواده هایشان از منطقه خارج می شوندو کوچ می کنند و هیچ وقت مگر برای دید و بازدید های عید بر نمی گردند. بیشتر مناطق خالی از سکنه شده است.
- راههای ارتباطی موران اینگونه نبود ، امروز به حمد الله وضع بهتر شده است اما این تغییر تکنولوژی نباید باعث شود که راههای ارتباطی آنزمان با این زمان مقایسه شود. به جای ان می توان میزان وسایل نقلیه را با راههای شوسه موجود در آنزمان و نسبت ماشین ها و راههای ایجاد شده و آسفالت شده در این زمان معاصر مقایسه کرد که کمبودها در زمان فعلی در مقایسه با آن نسبت بیشتر و پر رنگ تر است .
- آن زمان بیشتر روستاهای ما آب کافی برای آشامیدن نداشتند ، بعضی از خانواده ها آب های شربشان را با الاغ از چشمه ها می اوردند.
الان از چشمه ها به روستا ها لوله کشی کرده اند ولی متاسفانه آب چشمه ها در 5 ماه گرم سال خشک می شود و یا آنقدر ها نیست که مایحتاج آب شرب یعنی فقط آشامیدن مردم را تامین کند.الان ناموسان این مملکت جلوی چشم همه آب هایشان را با الاغ می آورند.
- بحمدلله از لحاظ تلفن و موبایل و اینترنت در وضعیت خوبی قرار داریم و این امر با زمان شاهنشاهی قابل مقایسه نیست : چون این وسایل هنوز اختراع نشده بودند.
- آنزمان فقط ارباب ها تریاک می کشیدند ولی حالا از لحاظ معتاد و تزریقی کم کم به مقام های اول کشوری دست می یابیم ، چون شغل و منبع درآمدی برای آن مردم تعریف نشده است و جوانان ما برای جبران خود خوری های ناشی از بی هویتی به مواد مخدر روی می اورند. .
*
در این سالها نماینده های این مناطق که باید فریاد عدالتخواهی مردم را به کوش مردم می رساندند، آدم های کوتوله ای بوده اند که یک نکته را نفهمیده اندکه پیشرفت و آبادانی یک ناحیه در سایه آب نیست ، خیلی وقت است گذشته آنزمانی که می گفتند آب مایه آبادانی است ، امروزه و البته دیزور هم بودجه و پول مایه آبادانی بود ولی افسوس که نمایندگان ما در حد افراد عامی کوچه و خیابان بوده اند و عملکرد شعار هایشان قانع کننده افراد کوچه وخیابان بوده است.
مثلا همین موسوی اصل یا تیموری اصل ، فکر می کنید نتیجه ی این هشت سال نمایندگی اش چه بوده است ؟
در دوره گذشته که می گفت بیمارستان ولایت فقیه و مقام دولتی را برای گشت و گذار ایشان آورده اند.
حتما این دفعه هم خواهد گفت که با بشار اسد ملاقات کرده است ؟؟