انتخاب مهمترین نقطه اوج گیری یا سقوط افراد در طی زندگی فردی آنهاست.
انتخاب رشته تحصیلی
انتخاب شغل
انتخاب همسر
انتخاب ...
انتخاب...
همه این انتخاب ها در زندگی ما موثرند!
اصلاح می کنم ، همه این انتخاب ها سیر زندگی و کیفیت آن را مشخص می کنند.
علاوه بر این ها یک انتخاب دیگر هم هست که در دنیای امروزی اهمیت بسزایی در زندگی اجتماعی دارد.
انتخاب نماینده ، انتخاب روند قانون گذاری و جهت دهی به قانون در جهت خواست عمومی است.
به عنوان مثال انتخاب جناب دکتر روحانی واکنش ملت ایران به لزوم حفظ اعتدال و جلوگیری از تند رویهای کورکورانه ای بود که به نام ملت ایران در سرتاسر جهان تبلیغ می شد.
این انتخاب در سطوح پایین تر مانند شهرستان و منطقه اهمیت خاصی دارد . چون نقش نماینده در جذب منابع و استفاده از نیروهای متخصص و مجرب ولایق برای اداره یک بخش از مسئولیت های اداری می تواند نیازهای اهالی را بر طرف کند.
مهمترین بخش تاثیر گذاری نماینده در شهرستان و حومه در بخش تخصیص منابع مشهود است.
منابع لازم برای ایجاد اشتغال که باید در جهت اشتغال باید به کار می رفت ،...، سر از جاهای دیگر در آوردند.
افراد شایسته ای که باید به کار دعوت می شدند ... کنار گذاشته شدند.
با وجود آمار های ارایه شده از طرف مسئولان درباره ی بهبود وضع اشتغال دو سه هزار نفری هیچ تاثیر ملموسی در وضعیت اشتغال مشاهده نمی شود.
بررسی وضعیت اقتصادی ، فرهنگی شهرستان و مقایسه آن با دهه های گذشته نشان می دهد وضعیت انتخاب در میان بخش عظیمی از مردم عادی و روشنفکران یا به اصطلاح نخبه ها ی شهرستان گرمی چندان قابل دفاع نیست.
بخشی از تحصیل کرده های ما به جای آنکه درانتخاب هایشان منافع منطقه و شهرستان را در نظر بگیرند ، پی سی خود بوده اند. اینها باعث شدند دوره های چهار ساله از عمر این شهرستان و حومه هدر برود.
هنوز بخش عمده ای از ما نمی دانیم که وظیفه یک نماینده در گام نخست قانون گذاری و قانون نویسی است.
کسی که سواد قانونی نداشته باشد ، نتواند یکی دو جمله در باره لوایح مطرح در مجلس سخن بگوید ، در باب فهم لوایح مطرح شده در مجلس در مقام مخالف یا موافق سخن بگوید ،قطعا نخواهد توانست وظایف منطقه ای خود را به درستی انجام دهد.
کسی که در انجام وظیفه نخست خود در مجلس یعنی قانون گذاری ناتوان باشد در سایر امور مربوط به وظیفه نیز ناتوان خواهد بود.
مجلس جزیره ای ناشناخته یا معمای دیوار های پیچ در پیچ نیست که کسی بخواهد راهش را از میان آن بیابد.
کسی که با پیشنهاد های وسوسه انگیز بخواهد رای جمع کند ، مثلا عین دوره های قبل بخواهد قول فرماندار، بخشدار ، رییس ... را به کسی بدهد، با فریب مردم مستضعف منطقه و پیشنهاد پول به جای رای آنها را فریب دهد یا حتی اغوا کند قطعا نیتش از نمایندگی مجلس رسیدن به خواست های، دیگر نیات دیگری است.
ازاین نوع کاندیدا های نمایندگی نمی توان انتظار خدمت داشت.
کسی که چند صد میلیون تومان خرج می کند ، ... نیتش خدمت کردن نیست.
تبلیغات انتخابات خرج دارد اما که همه کاندیداها این هزینه ها را متحمل می شوند و لی منظور من استفاده ابزاری از پول برای کسب رای است.
مه خوااین نوشته ها ادا