بدترین حالتِ انتظار،
همان است که
منتظر میمانیم کسى بیاید و حالمان را خوب کند
ما،
خودمان را باور نداریم...
باید دستِ خودمان را بگیریم،
ببریم تمامِ مکانهایى که پاتوقِ دونفره هاست!
باید خودمان را به رُخشان بکشیم،
تا ببینند میشود گاهى هم تنها بود و از تنهایى لذت برد!