/rss" />
موران
رصد و نقد ،دفاع از حقانیت و آبادانی
کنفرانس بررسی روابط اسرائیل و فلسطین در حالی  با ریاست  جین  مارک آیرانت  در فرانسه برگزار شد که  هنوز  بحث های  مربوط به کنفرانس قبلی فراموش نشده است .

 کنفرانس با شرکت کشور های چهارگانه ( ایالات متحده امریکا ، اتحادیه اروپا، روسیه و سازمان ملل )و پنج عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل  شرکای عربی و اروپایی و کشور های G20  و دیگر فعالین صلح طلب برگزار شد.

نکته قابل توجه در این میان  علاقمندی کشور های مدافع اسراییل برای حل مشکلات مربوط به فلسطین است . فرانسه از مدافعان سرسخت و حامی بی چون و چرای دولت اسراییل بوده و هست ،  تلاش آن کشور برای برگزاری نشست های سیاسی با همه کشور های تاثیر گذار  در این زمینه و نیز اعلام  اهداف برگزاری این نشست قابل توجه است.
دولت اسراییل درحال خراب کردن روستاهای فلسطینی  برای ساخت شهرک هایی برای اسکان یهودیان مهاجر است . چند روز پیش بود که یک فلسطینی  در جریان درگیری های بین فلسطینیان ساکن یک روستا و سربازان مسلح  کشته شد.
حرف زدن از صلح بدون اشاره به جنایت هایی ادامه دار این رژیم  در سرزمینهای اشغالی  اهداف اعلام شده  در برگزاری این کنفرانس را تحت تاثیر قرار می دهد.

کشور فرانسه مهد سیاست گذاری غربی و هدایت کننده ی جریانات فکری غرب است .تلاش این کشور برای برگزاری این نشست ها و کنفرانس هایی با پرچم های سفید  و ادعای صلح طلبی در واقع پوششی برای یافتن  راه حل های سیاسی برای بحران هایی است که رژیم اسراییل با آنها روبروست . در این میان اولین گام برای  باوراندن هدف صلح جویی این اقدامات  مخالفت کشور اسراییل با این اقدامات است . چرا که در غیر این صورت  زمامداران غربی نمی توانند مسلمانان  ظاهر بین  را با خودشان همراه سازند.

 محکوم کردن  عملی  شهرک سازی  و تخریب خانه و کاشانه فلسطینا ان ولین گام برای پیروی دولت فرانسه از  صلح طلبی می توانست باشد . اما اعتراض دولت های غربی به رژیم اسراییل همیشه در حد حرف مفت ( آن هم با هماهنگی کامل با سران اسراییلی) است .
 چهره کریه  صلح فرانسوی در کل قاره افریقا  قابل مشاهده است . غنایم سیاست استعماری فرانسه در افریقا محرک  اصلی  اقتصاد فرانسه بوده است .کشت و کشتار ، تجاوز ، غارت ، نسل کشی ، ...


    نمونه ای از فرهنگ صلح طلبی فرانسوی ها در  الجزایر



(قتل عام آذربایجانی های قره باغ و اشغال آن)
نمونه ای دیگر از  تاثیر  حمایت های دولت فرانسه از ارمنستان


دولت متمدن فرانسه ! اهداف خاص خود را  با سیاست ها و رویکرد های سیاسی خود دنبال می کند. در این میان نقش سیاهی لشکر های دولت فرانسه در پیشبرد اهداف سیاسی آن کشور و عینیت بخشیدن به خواست های آن کشور  بسیار بارز است . تحصیل کرده های فرانسه  ایده و منش فرانسوی را در توجیه کشتارهای عوامل فرانسوی  به عهده دارند . تعداد این افراد  در ایران هم کم نیستند.
این رویکرد فرانسه در اصل خاص فرانسه نیست بلکه به طور کلی می توان آنرا به کل جامعه مسیحی اروپا تعمیم داد. ایدیولوژی مهمترین رکن سیاست گذاری در همه کشور هاست .کشور های غربی سیاسیت های خاص خود را برای گسترش ایدیولوژی های خود ب ه کار می برند. کشور های مسلمان هم همین ایدیولوژی را با تاکید ظاهری بر عدالت گرایی و بینش مسلمانی  برای حفظ مواضع قدرت  و عمق بخشیدن به زیرساخت های حکومتی به کار می برند .
کیست که نداند  فقیرترین کشور های بعد از کشور های تحت تسلط  فرانسه در آفریقا  همین ملت های مسلمان زیر سلطه  حاکمان مسلمان هستند. نماز و روزه و صلوات بر محمد  باور های دروغین حاکم مسلمان است . وقتی حاکم مسلمان  صلاح بداند  خدا را هم در طاقچه قرار می دهد و به جای او حکم کشتار یک ملت و جایگزینی آن با ملت های دیگر را می دهد.
نگاه من از این نوشته ها صرفا نگاه های مبتنی بر ایدیولوژی انسان محور  بوده است. اما  صرف داشتن ایدولوژی انسان محور   برای پیشبرد  اهداف صلح جویانه  و گسترش دامنه  عدالت صرفا با بیان کلمات میسر نیست.
ترور و عملیات های انتحاری و کشتار  را نیز روش درستی برای ترویج دین نمی دانم. در عین حال  وقتی به اوضاع ممالک اسلامی در آسیا و افریقا نگاه می کنم  با وجود حاکمان قدرت طلبی که حیض قدرت دارند ،چشم انداز روشنی  برای مسلمانان تحت حاکمیت این امیران مسلمان  نمی بینم. ما دامی که انسانیت را در برگهای تاریخ  بجویند و به ارزش های انسانی از نگاه کلی توجهی نشود  وضع مسلمان  بهتر از این نخواهد بود.
انقلاب
انقلاب
و دوباره انقلاب .
کشور های اسلامی همیشه انقلاب ها را تجربه خواهند کرد . انقلاب هایی که به سرانجامی نخواهند رسید.

روز خوش.

یارپاق لار :


Powerd By : ARZUBLOG.COM